साकीमा का गाना སཱ་ཁེ་མ་ཡི་གཞས།
Ursula Nafula
Peris Wachuka
Nandani
རྒྱ་གར་སྐད།
རིམ་པ་གསུམ་པ།
སྒྲུང་འདིའི་སྒྲ་འཇུག་ད་ལྟ་མེད།
साकीमा अपने माता-पिता और अपनी चार साल की बहन के साथ रहता था। वे एक अमीर आदमी की ज़मीन पर रहते थे। उनका घास फूस का घर पेड़ों की कतार के आखिर में था।
སཱ་ཁེ་མ་ནི་ཁོ་རང་གི་ཕ་མ་གཉིས་དང་། ལོ་བཞི་ལ་སོན་པའི་ནུ་མོའི་མཉམ་དུ་ཡོད་པ་རེད། ཁོང་ཚོ་མི་ཚང་ཕྱུག་པོ་ཞིག་གི་ས་ཐོག་ན་སྡོད་ཀྱི་ཡོད་ལ། ཁོང་ཚང་གི་སྤྱིལ་བུ་ཆུང་ཆུང་དེ་ནི་ཤིང་སྡོང་བསྟར་ཕྲེང་ཞིག་གི་མཐའ་རུ་ཡོད་པ་རེད།
जब साकीमा तीन साल का था तब वह बीमार पड़ा और उसने अपनी आँखों की रोशनी खो दी। साकीमा में बहुत गुण थे।
སཱ་ཁེ་མ་ལོ་གསུམ་ཡིན་དུས་ཁོ་རང་ན་ནས་མིག་ལོང་བར་གྱུར་པ་རེད། ཡིན་ནའང་། སཱ་ཁེ་མ་ནི་བུ་འཇོན་ཐང་ཅན་ཞིག་ཡིན་པ་རེད།
साकीमा ऐसे कई काम कर सकता था जो अन्य छः वर्षीय बालक नहीं कर सकते थे। उदाहरण के लिए, वह गाँव के बुजुर्गों के साथ बैठता और महत्त्वपूर्ण मुद्दों पर चर्चा करता।
སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་ལོ་དྲུག་ལ་སོན་པའི་བུ་གཞན་པ་དག་གིས་སྒྲུབ་མི་ཐུབ་པ་རྣམས་ཐུབ་ཀྱི་ཡོད། དཔེར་ན། ཁོ་རང་གྲོང་གསེབ་དེའི་མི་རྒན་པ་ཚོའི་མཉམ་དུ་བསྡད་དེ་དོན་དག་གལ་ཆེན་པོའི་རིགས་ལ་གྲོས་མོལ་བྱེད་ཐུབ་ཀྱི་ཡོད་པ་རེད།
साकीमा के माता-पिता अमीर आदमी के घर पर काम करते थे। वे घर से जल्दी चले जाते और देर से घर लौटते। वे साकीमा को उसकी छोटी बहन के साथ छोड़कर जाते थे।
སཱ་ཁེ་མ་ཡི་ཕ་མ་གཉིས་ཀྱིས་མི་ཚང་ཕྱུག་པོ་དེ་ཚང་དུ་ལས་ཀ་ལས་ཀྱིན་ཡོད་ལ། ཁོང་གཉིས་ནངས་སྔ་མོ་ནས་ལས་ཀར་ཕྱིན་ཏེ། དགོང་མོ་འཕྱི་བོ་མ་གཏོགས་ཕྱིར་ནང་ལ་འབྱོར་གྱི་མེད། དེར་བརྟེན་སཱ་ཁེ་མ་ནི་ཁོ་རང་གི་ནུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེའི་མཉམ་དུ་སྡོད་དགོས་ཀྱི་ཡོད།
साकीमा को गाना गाना पसंद था। एक दिन उसकी माँ ने उससे पूछा “तुमने ये गाने कहाँ से सीखे, साकीमा?”
སཱ་ཁེ་མ་ནི་གཞས་གཏོང་བར་དགའ་མཁན་ཞིག་ཡིན་ལ། ཉིན་ཞིག་ཁོ་རང་གི་ཨ་མས་ཁོ་ལ། “སཱ་ཁེ་མ། ཁྱོད་ཀྱིས་གཞས་འདི་དག་གང་ནས་སྦྱངས་པ་ཡིན།” ཞེས་དྲིས་པ་རེད།
साकीमा ने जवाब दिया “ये ऐसे ही आते हैं, माँ। मैं इनको अपने मन में सुनता हूँ और फिर इन्हें गाता हूँ”
སཱ་ཁེ་མ་ཡིས། “ཨ་མ་ལགས། འདི་དག་རང་བཞིན་གྱིས་ཤེས་པ་ཡིན། ངས་གཞས་དེ་དག་ང་རང་གི་ཀླད་པའི་ནང་ནས་ཐོས་ཀྱི་འདུག དེ་བས་ངས་བླངས་པ་ཡིན།” ཅེས་བཤད་པ་རེད།
साकीमा को अपनी छोटी बहन के लिए गाना पसंद था, विशेषकर तब जब उसे भूख लगती थी।
སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་ཁོ་རང་གི་ནུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེ་ལ་གཞས་གཏོང་རྒྱུར་དགའ་བོ་ཡོད་ལ། ལྷག་པར་དུ་མོ་རང་གྲོད་ཁོག་ལྟོག་གི་ཡོད་དུས་གཞས་གཏོང་གི་ཡོད། ཁོ་རང་གི་ནུ་མོས་སཱ་ཁེ་མ་ཡི་གཞས་ཡག་ཤོས་དག་ལ་ཉན་རྒྱུར་དགའ་བོ་ཡོད་ལ། ཁོ་རང་གིས་གཞས་གཏོང་སྐབས། མོས་གཞས་གདངས་དང་མཉམ་དུ་ལུས་པོ་ལྡེམ་ལྡེམ་གྱིས་ཉན་གྱི་ཡོད།
“क्या तुम इसे बार-बार गा सकते हो,” उसकी बहन उससे प्रार्थना करती। साकीमा मान जाता और बार-बार उसके लिए गाता।
“ཁྱེད་ཀྱིས་གཞས་དེ་ཡང་བསྐྱར་མགོ་ནས་བླངས་ན་འགྲིག་གི་རེད་དམ།” ཁོའི་ནུ་མོས་དེ་ལྟར་ཞུ་བ་འཐེན་ལ། སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་ནུ་མོའི་རེ་བ་ལྟར་དུ་གཞས་དེ་དག་ཡང་དང་བསྐྱར་དུ་ལེན་གྱི་ཡོད།
एक शाम जब उसके माता पिता वापस घर आए, वे बहुत चुप थे। साकीमा जान गया कि कुछ ठीक नहीं है।
མཚན་གཅིག་ལ། ཁོང་གི་ཕ་མ་གཉིས་ལས་ཀ་ནས་ཕྱིར་ལོག་ཡོང་དུས་སྐད་ཆ་ཞེ་དྲག་མེད་པར་བསྡད་པ་རེད། སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་དེ་མ་ཐག་དོན་དག་ཅིག་འགྲིག་མེད་པ་ཚོར་ཞིང་།
“क्या हुआ, माँ, पिताजी?” साकीमा ने पूछा। साकीमा को पता चला कि अमीर आदमी का लड़का खो गया है। वह आदमी बहुत ही उदास और अकेला था।
“ཨ་མ་ལགས། པཱ་ལགས། དོན་དག་མ་འགྲིག་པ་ག་རེ་བྱུང་སོང་།” ཞེས་དྲིས། སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་མི་ཚང་ཕྱུག་པོ་དེའི་བུ་བོར་བརླག་ལ་ཕྱིན་པ་དང་ཁྱིམ་བདག་དེ་སྡུག་བསྔལ་གི་ནང་དུ་ལྷག་ཡོད་པ་ཤེས་པ་རེད།
“मैं उनके लिए गा सकता हूँ। वे फिर से खुश हो जायेंगे,” साकीमा ने अपने माता-पिता से कहा। पर उसके माता पिता ने मना कर दिया। “वे बहुत अमीर है। तुम केवल एक अंधे लड़के हो। क्या तुम सोचते हो कि तुम्हारा गाना उनकी मदद करेगा?”
“ངས་ཁོང་ལ་གཞས་གཏོང་ཆོག གཅིག་བྱས་ན་ཁོང་སྐྱིད་པོ་ཡོང་སྲིད་གི་རེད།” སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་དེ་ལྟར་ཁོང་གི་ཕ་མ་གཉིས་ལ་བཤད། ཡིན་ནའང་ཁོང་གི་ཕ་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཉན་འཇོག་མ་བྱས་པ་རེད། “ཁོང་ཧ་ཅང་ཕྱུག་པོ་རེད། ཁྱོད་རང་ནི་བུ་ཆུང་ལོང་བ་ཞིག་རེད། ཁྱོད་ཀྱིས་བསམ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་གཞས་དེ་དག་གིས་ཁོང་སྐྱིད་པོ་ཡོང་བ་བཟོ་ཐུབ་ཀྱི་རེད་དམ།”
जो भी हो, साकीमा ने हार नहीं मानी। उसकी छोटी बहन ने उसका साथ दिया। वह बोली, “जब मैं भूखी होती हूँ तो साकीमा के गाने सुनकर मैं बहुत संतुष्ट और खुश महसूस करती हूँ। वे अमीर आदमी को भी सुकून देंगे।”
ཡིན་ནའང་། སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་ཁོ་རང་གི་རེ་བ་མཚམས་འཇོག་བྱས་ཡོད་པ་མ་རེད། ཁོ་རང་གི་ནུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེས་ཁོ་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱས་པ་རེད། ནུ་མོས་ཕ་མ་གཉིས་ལ། “སཱ་ཁེ་མ་ཡི་གཞས་དེ་ཚོས་ང་རང་གྲོད་ཁོག་ལྟོག་དུས་སེམས་གསོ་གནང་ཐུབ་ཀྱི་འདུག ཁོང་གི་གཞས་ཀྱིས་ཕྱུག་པོ་དེ་ལའང་སེམས་གསོ་བྱེད་ཐུབ་སྲིད་པ་རེད།” ཅེས་བཤད།
अगले दिन, साकीमा ने अपनी छोटी बहन से कहा कि वह उसे अमीर आदमी के घर ले चले।
ཉིན་རྗེས་མ་དེར། སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་ཁོ་རང་གི་ནུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེ་ལ་ཁོ་རང་མི་ཚང་ཕྱུག་པོ་དེ་ཚང་ལ་འཁྲིད་རོགས་ཞེས་བཤད་པ་རེད།
वह एक बड़ी खिड़की के नीचे खड़ा हो गया और उसने अपना पसंदीदा गाना गाना शुरू कर दिया। थोड़ी ही देर में, वह बड़ा आदमी बड़ी खिड़की के बाहर झाँक कर देखने लगा।
ཁོ་རང་མི་ཚང་དེའི་ཁང་བའི་སྒེའུ་ཁུང་ཆེན་པོ་ཞིག་གི་གཤམ་ལ་ལངས་བསྡད་དེ། གཞས་སྙན་ཤོས་ཤིག་བླངས་པ་རེད། ཡུན་རིང་མ་འགོར་བར་མི་ཕྱུག་པོ་དེའི་མགོ་སྒེའུ་ཁུང་ནང་ནས་ག་ལེར་ཕྱི་ལ་བཏོན་ནས་ཉན་པ་རེད།
साकीमा का मधुर गायन सुनकर सभी कर्मचारियों ने अपना काम बीच में ही रोक दिया। लेकिन एक आदमी बोला, “अब तक कोई भी मालिक को दिलासा नहीं दे सका। क्या यह अंधा लड़का यह सोचता है कि वह उनको दिलासा दे पायेगा?”
ཁྱིམ་ཚང་དེར་ལས་ཀ་ལས་བཞིན་པའི་མི་རྣམས་ཀྱིས་ལས་མཚམས་བཞག་ཅིང་། སཱ་ཁེ་མ་ཡི་གཞས་ལ་ཉན་པ་རེད། ཁོང་ཚོའི་ནང་གི་མི་གཅིག་གིས། “མི་སུ་གཅིག་གིས་ཀྱང་དཔོན་པོ་ཁོང་ལ་སེམས་གསོ་གནང་ཐུབ་ཀྱི་ཡོད་པ་མ་རེད། བུ་ཆུང་ལོང་བ་འདི་ཡི་སེམས་ལ་ཁོ་རང་གིས་སེམས་གསོ་བྱེད་ཐུབ་པར་འདོད་པ་ཡིན་ནམ།” ཞེས་བཤད་པ་རེད།
साकीमा ने अपना गाना खत्म किया और जाने के लिए मुड़ा। लेकिन अमीर आदमी बाहर निकल और बोला, “कृपया दोबारा गाओ”।
སཱ་ཁེ་མ་ཡིས་གཞས་བཏང་ཚར་རྗེས་ཕྱིར་ནང་ལ་ལོག་རྩིས་བྱས་པ་རེད། སྐབས་དེར་མི་ཕྱུག་པོ་དེ་ཕྱི་ལ་རྒྱུག་ཡོང་ནས། “སྐུ་མཁྱེན། ད་དུང་གཞས་ཤིག་གཏོང་རོགས།” ཞེས་བཤད་པ་རེད།
उसी समय, दो आदमी एक पालकी ले कर आए। उन्हें अमीर आदमी का बेटा घायल सड़क के किनारे पड़ा मिला था।
སྐབས་མཚམས་ཏག་ཏག་དེར་མི་གཉིས་ཀྱིས་འགྱོགས་ཁྲི་ཞིག་གི་སྟེང་ལ་མི་ཞིག་བཞག་ནས་ཡོང་གི་ཡོད་ལ། རྗེས་ལ་ཤེས་དུས། མི་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཕྱུག་པོའི་བུ་ལ་མི་གཞན་པས་ཉེས་རྡུང་བཏང་སྟེ་ལམ་གྱི་ཟུར་ལ་གཡུག་བཞག་པ་རྙེད་ནས་ཁྱེར་ཡོང་བ་རེད།
अमीर आदमी अपने लड़के को दोबारा देख कर बहुत खुश हो गया। उसने साकीमा को दिलासा देने के लिए पुरस्कार दिया। वह अपने बेटे और साकीमा को अस्पताल ले गया ताकि साकीमा फिर से देख सके।
མི་ཕྱུག་པོ་དེ་ནི་ཁོ་རང་གི་བུ་ལ་བསྐྱར་དུ་ཐུག་པར་དགའ་སྤྲོ་ཆེན་པོ་སྐྱེས་ཤིང་། སཱ་ཁེ་མ་ལ་སེམས་གསོའི་གཞས་བླངས་པར་རྔན་པ་སྤྲད་པ་མ་ཟད། ཁོང་གིས་རང་གི་བུ་དང་སཱ་ཁེ་མ་གཉིས་སྨན་ཁང་དུ་ཁྲིད་ཅིང་། དུས་དེ་ནས་བཟུང་སཱ་ཁེ་མ་ཡི་མིག་དྲག་སྐྱེད་བྱུང་སྟེ་སླར་ཡང་མཐོང་ཐུབ་པར་གྱུར་པ་རེད།
རྩོམ་པ་པོ།: Ursula Nafula
རི་མོ་མཁན།: Peris Wachuka
སྒྱུར་པ་པོ།: Nandani
སྐད་ཡིག: རྒྱ་གར་སྐད།
རིམ་པ།: རིམ་པ་གསུམ་པ།
ཁུངས།: ཡོང་ཁུངས། Sakima's song ་ནི་ ཨཱ་ཕྲི་ཀའི་བྱིས་སྒྲུང་ ནས་ཡིན།
བྱིས་སྒྲུང་འདི་དག་ལ་ གསར་གཏོད་ཐུན་མོང་ལ་དབང་བ། ཁྱད་ཆོས། 4.0 རྒྱལ་སྤྱིའི་ཆོག་མཆན། ་གི་བདག་དབང་ཅན་ཡིན།